دیروز یه روز فوق العاده شلوغ و در عین حال لذت بخش بود

اونم بعد یه مسافرت طولانی و خسته کننده که تازه کلی فحش ولعنت بار خودم کرد

بابت اشتباهی که کردم و انتخاب شهر اشتباهم که به جا یک ساعت راه باید 24 ساعت راه بیام

یعنی حالم از خودم بهم خورد،منی که ادعام میشد ریدم با انتخاب شهرم

بی خیال

صبح که رسیدم خوابگاه،رفتم اتاق بچه ها سریع یه صبحونه مشت زدم و رفتم دانشکده

یکی یکی بچه ها رو دیدم وباهاشون روبوسی کردم و چرت وپرت گفتن

بعدم ارائه پایان نامه یکی از بچه ها رو رفتم

خدایی اشکم دراومد پروژه ترمی مباحث من وپایان نامه اقا تقریبا در یه سطح بود

خیلی کار خاصی نکرده بود ولی 19.2 هم گرفت

بعد از ظهرم کلاس دکتر عبادیان رو رفتم و تمام

یه دانشکده انتظار منو می کشید،انقدر که آدم محبوبی هستم

دکتر اومده سر کلاس میگه:اه اومدی بالاخره،رسیدن به خیر،شرمنده مون کردی

میدونم دلش واسم تنگ شده بود

دیروز کلی مشاوره دادم و همکاری کردم.الیاس و سعید هر کدوم شبیه سازی هاشون ایراد داشت

چهار پنج ساعت وقت گذاشتم تا کمکشون کنم.به سجاد و محمد تاوید مشاوره واسه دکترا دادم

واسه مهدی و فریبرز واسه پایان نامه هاشون کمک کردم

قراره یه کلاس کلی درباره الگوریتم ها واسه همه شون بذارم.

کلا عقل کلیم،اینجا همه رو من حساب میکنن

انقده خوووووووووبههههههههههههههه

جدای از شوخی!!!

بیش از حد خسته شدم جوری که چشام باز بود ولی نمی تونستم گوشیم رو نگه دارم دستم

ولی لذت داره تو جمع دوستان بودن،با همه دردسراش حس خوبی داره

اونم واسه منی که رفیق بازم عجیب

یعنی حداقل ده دوازده اتاق رفتم و با همه شوخی وخنده و ...


امروز یه سری کارارو باید راه بندازم

راستی دکتر نجفی هم دانشیار شد.دیروز کارش داشتم ،کلاس داشت و وقت نه،گفت بعد بیا

خدا همان لبخندیست که روی لبان کودکی سرطانی نقش بسته و این لبخند حاصل عشق تو و کمک

تو به آن کودک

است.

خدا همان تبسم فرد مسنی است که دست او را گرفته ای و از خیابان رد کرده ای.

خدا همان خوشحالی همسایه ی پیریست که کسی را ندارد و زمانی که زنگ دربش را میزنی و

میگویی آمده ام تا به

شما سر بزنم.

خدا همان لحظه ی بزرگیست که وقتی کسی را آزرده ای، با تمام شهامت و بزرگی از او طلب بخشش

 و عشق

میکنی.

و خدا ...

بیایید خدا را در رفتار روزمره خود معدوم نکنیم و او را در اعمال روزانه خود متجلی سازیم.

و خدا یعنی تمامی آنچه هست ...